هفت سین خواجه اهل راز، حافظ شیراز
بهار که می آید همه با سفره هفت سین به استقبالش می روند. سفره ای که سین های متبرک دارد ونشانه امیدواری به سرسبزی ، خرمی ، شادی و…. است. در آستانه نوروز 1402 خورشیدی ادب آموزان موسسه حدیث آرزومندی، با شاه بیت های حافظ شیراز، سفره ای مهیا ساخته اند تا نسیم بهاری از آن بگذرد و مشام همه مردم شهر را به عطر ومشک بشارت دهد. به مبارکی سیدن قدم های سبزبهار، هفت سین خواجه اهل راز، حافظ شیراز گسترده شده تا با شعرهای ناب این شاعر آسمانی ، شهد رسیدن دخترگل شیرین تر شود.
حاجی فیروز:ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی/از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی سفره
آینه: روی جانان طلبی آینه را قابل ساز/ وزنه هرگز گل و نسرین ندمد زآهن و روی
قرآن: صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ/هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم
سیب: ببین که سیب زنخدان تو چه می گوید/هزار یوسف مصری فتاده در چه ماست
سکه: هزار نقد به بازار کاینات آرند/یکی به سکه صاحب عیار ما نرسد
سبزه: رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید/وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید
سنبل: بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایبان دارد/ بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد
سمن: رسیدن گل و نسرین به خیر و خوبی باد/بنفشه شاد و کش آمد، سمن صفا آورد
سپند: هر آنکس را که در خاطر ز عشق دلبری باری است/ سپندی گو بر آتش نه که دارد کار و بازی خوش
ساز: مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد/ نقش هر نغمه که زد راه به جایی دارد
دیوان حافظ: شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است/آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش